SATISFACTION

Nú er lokið einu skemmtilegasta Seattle rokk session-i sem maður hefur komist í tær-i við.

Þetta byrjaði allt á Sigurrosartónleikum,
sem komust næst því að vera tær gleði, síðan komu hverjir snilldartónleikarnir á
fætur öðrum, hmm (hvaða tær og fætur eru þetta...).

Sigurros spilaði í óperuhúsinu, Paramount theater
sem hentaði þeim sérdeilis prýðilega. Þeir voru einnig með sitt eigið hljóðkerfi, þannig að upphitunarbandið hljómaði eins og safapressan okkar Óla.

Seinna þá vikuna voru Frans Ferdinand sóttir heim á þennan sama stað. Þeir voru kátir, og maður fór því kátur af þeim tónleikum.

Til að finna sér eitthvað annað að gera en læra um tensora og aðra vitleysu í þrívíðum fræðum, þá var farið á David Grey tónleika í Key Arena. Þeir komu gömlum manni til að hugsa friðsamlega það sem eftir lifði kvölds.

Þann 26.okt var síðan komið að Foo Fighters og Weezer að leiða saman þá kappa Dave Grohl og weezer söngvarann, hmm,hmm. Þarna var einnig um smá typpakeppni að ræða, þar sem Weezer þurftu að spila með titraravörn á hljóðkerfinu. Söngvari Weezer var nördalegur að vanda, en komst vel frá sínu. Foo Fighters, sem byrjuðu einmitt feril sinn hér í Seattle tóku svo við keflinu og skiluðu því langt ofan í kok á áhorfendum. Algjör snilld.




Rokksenan fékk smá hlé meðan Halloween var gert skil, að bandarískum sið. Hér taka menn grímubúninga sína alvarlega og leggja metnað í. Við urðum ekki eftirlegukindur frekar en fyrri daginn, þótt Tumi hafi nú verið nokkuð kindarlegur.

söngvari úr Roxette, sæng og koddi, glysrokk, og indiana jones

Þann 30. okt var síðan komið að því að heiðra eldriborgara. 20,000 manns saman komin í Key Arena til að bera augum Rolling Stones. til að kynda upp í húsinu voru fengnir Motley Crue. Tumi varpaði þeirri spurningu spekingslega fram, hvort þetta væri ekki eina semi-fræga rokksveitin þar sem eini þekkti meðlimurinn er trommuleikarinn, eða Tommy (pamelu) Lee. Óli var á öðru máli og þuldi upp nafn söngvarans og fjölskyldu, langt aftur í miðaldir.... Ég ber við hlutleysi.


Fyrir utan tónleikana voru veðbankar að meta það hvort einhver af rokklingunum myndi enda á bakinu með hjartabilun, en hræðsluáróður bandaríkjanna nær lengra en til hryðjuverka.

Eftir upphitun þeirra Tommy Lee og félaga, var eldri borgurum rúllað inn í salinn. Það er fáum blöðum flétt til að komast að þeirri niðurstöðu að rokklingarnir eru enn bæði vel girtir og tenntir. Að endingu höfðu þeir náð að koma fleira fólki upp úr hjólastólunum en sjálfur Benny Hinn.

En Þrátt fyrir allar hrakspár stóðu þessir tónleikar uppi sem mesti gleðigjafi rokksenunnar 2005 í Seattle.

Videóvélin var tekin með og eftir að stelpuskrækirnir í okkur hafa verið klipptir út, munu þau birtast á þessari síðu.


Dragið því ekki á langinn að anda.