Blindur á skíðum, blindur af ást.

Bateman hefur ákveðið að reyna að ná lágmarkinu fyrir vetrarólympíuleikana sem haldnir verða í Kanada á næstu mánuðum, þvílík var áfergjan hér í vikunni sem leið.

En eftir að hafa sofið með okley skíðagleraugun, skíðahanskana, og í undirfötum frá 66 gráður norður, samfellt í þrjár heilar nætur hérna á nordheim, svona til að tilkeyra græjurnar, þá setti hann loksins á sig skíðin, árla morguns og renndi sér, á undan sólinni, niður stigann, út í bíl, og 5 tímum seinna var hann farinn að renna sér niður hlíðar fjallsins Whistler, en nota bene, þar verða téðir leikar haldnir.


Bateman, eða Tarzan skíðafrumskógarins

Bateman réðst ekki á fjallið þar sem það er lægst, heldur skundaði upp á topp, og lét vaða. Hann náði víst það mikilli ferð á ný vaxi bornu skíðunum, að för hans endaði í fangi landamæravarða Kanada. En hann komst þó undan æstum vörðunum, og hélt áfram að renna sér, og hann renndi sér og hann renndi sér. 4 dagar liðu án matar, og seint á Mánudag var rafmagnið tekið af fjallinu, og bateman settur í böndum aftan á snjótraktor og skilað yfir landamærin. Bateman skilaði sér heim í hlýjuna á Nordheim seint það sama kvöld.

Eitthvað hefur dvölin á traktornum farið illa með ljósið sem lýsti svo bjart á skíðaferil hans, en hann var ekki fyrr sestur að snæðingi, sem beið hans heitur, en hann skundaði snögg en óvænt inn í herbergið sitt og eftir mikil átök kom hann sigurreifur og ákveðinn í fasi fram með plaggat af herman meier, skíðakappa, sundurrifið og fann því stað neðst í dimmri ruslafötunni......

Í dag gengur lífið sinn vanagang á Nordheim, þökk sé guði, eftir þessa miklu uppákomu, og íbúarnir aftur farnir að elda grátt silfur við prófessora og þeirra dægurverk.

Orð dagsins:
Láttu það eftir þér. Þú átt það svo sannarlega skilið.