Láta sig vaða

Jæja þá er komið að því. Ferðalagið mikla framundan.
Fyrst Minneapolis, þar sem þrifin verða upp óhreinindi síðustu ára. Þegar ég hef lokið við teppalagningu, þá kemur óli á sandölunum. Ég mun þó hafa hoover ryksuguna við hendina til að fjarlæga sandinn frá Hawaii ferðinni hans og Charlotte...

Síðan komum við Óli heim að morgni þann 5. September. Við höfum komist
til sátta með það að hafa móttökur mildar að þessu sinni, þar sem viðbúnaður
er mikill á Keflavíkurflugvelli þessa dagana. ÓTRÚLEGT að þeir séu búnir að banna kúlusúkk.... Ekki laust við að maður taki þessu persónulega.

Við endum síðan með að þiggja boð til New York þann 21. sept.

Já, ævintýrin gerast enn, og það er gaman að vera þáttakandi, og það að þessu sinni í rauntíma.

Smellti mér í smá rafting um daginn, og þá var þessi klausa ekki of oft kveðin.


Klappstýrurnar fylgjast með af aðdáum

Hafið það sem allra allra best, það er lang skemmtilegast þannig. - það er bara svoleiðis.