Langt yfir skammt

Jæja, ákvað sí sona að skreppa yfir hafið, enda kominn tími til að endurheimta fótakuldann, að ég hélt króníska, áður en mér varð fótasleppt af skerinu fyrst. Eins var maður farinn að sakna þess að berjast við að ná hreinlega andanum yfir vetratímann, vegna stíflaðra öndunarfæra. Já, allt var þetta nú endurheimt og að þessu sinni með hjálp loftræstikerfis flugleiða, ásamt að sjálfssögðu hinu alí-slenska suddaveðri sem við frónverjar erum stoltir af að sitja einir að og fáir, ja að undanskildum íbúum Síberíu kannski, sem eru ekki nema um þrír íbúar á ferkílómeter.

En ég náði þó að komast eftir miklar hrakningar, ísilagða vegi, framrúðuslabb, og vegahindranir hinar ýmsu upp að Versölum í Kóparvogi, en þar var það hún litla frænka mín, Thelma Lind sem hélt uppi heiðri fjölskyldunnar, þegar hún tók sig til og vann, í samanlögðu, opna fimleikamót Gerplu. Það var hvetjandi að verða vitni af því þar, að með mínum ákafa og ástundum í jóganum, þá á ég ekki nema nokkur ár í að ná framkvæma hluta af þessum æfingum, ef ég verð þá ekki þegar búinn að eyðileggja eitthvað í ferlinu, sem er þó líklegra.....

Jæja, hérna er hluti að æfingunni hennar, gólfæfingar.... sem ég náði að festa á filmu....... Til hamingju frænka.....



Annars erum við óli kampa-víns-kátir, og erum enn að fagna próflokum......
Ef vel er að gáð, þá er ekki loku fyrir það skotið að hamingjan sé á næsta leyti.... annars erum við of uppteknir við að kíkja fyrir horn.

Kátir voru karlar......