.comment-link {margin-left:.6em;}

Carpachio og Bateman

Mind - Breath - Body

Thursday, March 30, 2006

Snowqualme - æfingaferðin fyrir Whistler

Það skipast á skin og skúrir hér í Seattle eins og annarsstaðar þar sem manneskjan hefur náð að kasta öndvegissúlum. Nú var land numið í Snowqualme, þar sem sólþyrstir skíðagarpar köstuðu teningunum og freistuðu gæfunnar í snævi þöktum klettunum.
Eins og ávallt eru sigurvegarar meðal jafningja. Það var og hér. Eins og svartur og hvítur tækluðum við Tumi brekkurnar af heiðarleika og sanngirni.....


Carpachio stillir sér upp fyrir ljósmyndara sek. brotum áður en lætin byrja.


það er aldrei of varlega farið, hafði sá stutti orð á.

Monday, March 27, 2006

Making history

Einn sólríkan Seattledag ákváðum við sambýlismaður minn að leita uppi þekktan listamann til að fanga á pappír listaverkið sem andlit okkar eru. Eftir mikla leit fannst á fyrstu breiðgötu umræddur listamaður. Ekki reyndist hann ódýr, en sambýlismaður minn náði með miklum sannfæringarkrafti að telja mér trú um að ekki yrði aurunum á annan hátt betur varið. Það má því segja að á vissan hátt hafi einfeldningslegt nöldur sambýlismanns míns, verið upphafið af þessum sögulega atburði. Staðreynd sem á eflaust eftir að rata í sögubækur framtíðarinnar. Listamaðurinn ákvað að byrja á léttri upphitun áður en ráðist yrði í meistaraverkið. Hann bað því sambýlismann minn vinsamlegast að stilla sér upp, sem hann og gerði. Eftir að upphituninni var lokið og líta mátti smetti sambýlismanns míns á pappírnum, var sem allur efi hyrfi úr huga mínum, sem dögg fyrir sólu. Ég fann á mér að merkur atburður í listasögunni var í þann mund að eiga sér stað. Ég gerði mitt besta til að hlýða ítarlegum fyrirmælum listamannsins sem gaf hárnákvæmar skipanir um það hvernig höfði skyldi hallað og hvert augum ætti að beina. Loksins eftir langa og erfiða lotu tókst listamanninum að ljúka ætlunarverki sínu og stoltið leyndi sér ekki. Augu hans skutust ótt og títt milli andlits míns og listaverksins og svitin draup af honum, sem mæjónes úr nonnabáti. Allt látbragð hans benti til þess að ekki hefði annað eins afrek verið unnið af nokkrum manni. Hann vildi þó ekki láta staðar numið og bauð okkur að teikna, gegn aukagreiðslu, Space Needle líka á myndina. Það var þó sameiginleg ákvörðun mín og sambýlismanns míns að slík mannana verk ættu ekkert erindi á mynd sem þessa. Einnig hafði það áhrif á ákvörðun okkar, að listamaðurinn var augljóslega þrekaður mjög.

Sunday, March 26, 2006

Bella And Sebastian veisla

Endir á góður vorfríi og án efa einn sá næringarríkasti. Tónleikar með Belle And Sebastian og the new pornographers. Svona Bonnie og Clyde tvíeiki sem skemmti einstaklega traustum aðdáendum sveitanna í gær í Paramount leikhúsinu. Skemmtun mikil og gaman að fá að heyra gamallt efni í bland við það nýja.... Enda er ég frekar gamall skóli þegar kemur að þeim B&S kumpánum......

Alla vega... hér er eitt gamalt lag.. sem heitir einfaldlega Belle and Sebastian, og er af plötunni Lazy Line Painter Jane, hvorki...né...minna.



Annað gott lag sem þeir tóku, var af plötunni If you´re feeling sinister, og heitir The fox in the snow... Endarnir urðu eftir á tónleikunum en annað festist á filmu.



Allur skruðningur sem heyrist er víst ekki á plötunni sjálfri, þannig að þetta er einstök upptaka... ef þú ætlar að tékka á þessu Snorri minn, þá þarftu ekki að hafa áhyggjur af því að suðið sem elti þig myrkrana á milli á uppgangstímum sé komið aftur....

Yfir í aðra sálma.... Skólinn byrjar aftur á morgun, og nú eru þrír pólverjar í vinnu hjá okkur við að koma stundaskránni saman, so far so good, eða eins og einn sá pólski hrópaði áður en hann skellti sér á vindsængina:... Dotychczas tak więc dobry.

Góð vika er í vændum og ef að líkum lætur mun hún enda í einni allsherjar polkaveislu.

Látið gott af ykkur leiða.

Wednesday, March 22, 2006

What a wonderful world

Sóðabulla var heimsótt á leið til Portland, og meðal annars tók
á móti okkur syngjandi froskur, mikið nokk....

Saturday, March 11, 2006

Allt í drasli.....Heiðar heimsækir nordheim

Úff, það er sko full vinna að vera fallegur, og öllu mörgu fórnað til að næra útlitsdýrkun ungra kvenna í því sódómíska samfélagi sem umlykur okkur norheim-verja, þar sem við sinnum okkar nauðsynjabrölti.



Myndavélin var á lofti í dag, og sjálfsagt að gefa "ekki eins vel gerðum af guði" lesendum þessarar síðu sýnishorn af þeirri vinnu sem situr á hakanum......
Gefum Heiðari snyrti orðið:



Já, það er fróðlegt að sjá hvað nordheimar finna sér til dundurs að gera í miðjum lokaprófum. Þetta er þá svona eftir allt saman..... Maður hefði mátt skjálfa aðeins minna, þegar maður, fyrir 15 árum, var við það að sprengja fjórðu bóluna á spegilinn í skólanum, horfði á langskólagengið fólk, og fannst þetta vera alveg óyfirstíganlegur þroski sem maður þyrfti að ganga í gegnum til að ná þangað...
Jæja, í gær sprengdi ég kannski ekki fjórar bólur, en ég splatteraði einni á spegilinn, ropaði í takt við hundleiðinlegt lag á mtv, og rak við, inn í herbergi hjá óla.....Ég fæ mastersgráðuna eftir sex mánuði, en samt var mér skemmt sem aldrei fyrr......Sumt bara breytist....ekki.

Þannig að ef svo vill til að þú ert unglingur og með bólur, þá eru það nægar þjáningar fyrir einn dag, áhyggjur af framtíðinni eru falskar, best að láta þær eiga sig.......

Já, það er svo sannarlega gaman að vera til, einn dag í einu.....